Depresja to jedno z najbardziej powszechnych w XXI wieku zaburzeń psychicznych. Z każdym rokiem wzrasta liczba osób, u których diagnozuje się ten problem. Mówi się, że depresja może dotyczyć nawet co dziesiątego mieszkańca naszej planety. Co ważne – zaburzenie to bywa często nierozpoznane, niewłaściwie nazwane lub po prostu bagatelizowane. Choć świadomość społeczna zwiększa się i tworzone są kampanie związane w tym zagadnieniem, depresja niekiedy bywa mylona z chandrą, smutkiem, melancholią czy zwykłym, chwilowym przygnębieniem. Tymczasem jest to poważny problem zdrowotny, w którym zastosować trzeba leki i terapię. W innym wypadku stan chorego będzie się pogarszał, a konsekwencje braku leczenia mogą okazać się tragiczne. Każdego roku tysiące osób z depresją podejmuje próby samobójcze, które w wielu wypadkach kończą się śmiercią.

Czym objawia się depresja? Na pewno każdy pacjent może przejawiać zupełnie inne symptomy. Trzeba też wiedzieć, że istnieje wiele typów tego zaburzenia. Najczęściej jednak, mówiąc o objawach depresji, wymienia się pogorszone samopoczucie, apatię i brak odczuwania pozytywnych emocji. U chorego występują raczej stany smutku i nie wykazuje on żadnej energii ani chęci do działania. Zauważalny jest brak zainteresowań i rezygnacja z codziennych zadań, w tym tych, które wiążą się z pracą, nauką, pasją, domowymi obowiązkami, higieną i jedzeniem. Chory ma osłabiony apetyt, chudnie, może miewać bóle głowy i brzucha. Często zaobserwować można też zaburzenia związane ze snem. W wielu wypadkach osoba taka mnóstwo czasu spędza leżąc lub śpiąc, zupełnie ograniczając jakąkolwiek aktywność lub robiąc jedynie niezbędne do przeżycia minimum. Depresja to również pogorszenie sprawności intelektualnej, wpędzanie się w złe myśli, niska samoocena, brak akceptacji swojej osoby, niechęć do wszystkiego, co jest wokół. Niejednokrotnie zdarzają się także myśli samobójcze. Zmianom ulega też wygląd zewnętrzny. Poza utratą masy ciała, chodzi tu również o inną mimikę, która staje się raczej uboga, oraz o smutny wyraz twarzy i powolne, ciche mówienie.

Przyczyn depresji może być wiele. Często są to uwarunkowania genetyczne i środowiskowe. Wiele przypadków dotyczy sytuacji, w której doszło do jakiejś zmiany życiowej. Może to być śmierć kogoś bliskiego, rozpad związku, choroba, utrata pracy, samotność, brak porozumienia z otoczeniem. Zdarza się, że depresja jest skutkiem jakiejś choroby, schorzenia lub tego, że pacjent przyjmuje jakieś leki. Czynników ryzyka tego zaburzenia jest naprawdę sporo. Warto wspomnieć, że dość powszechna jest również depresja poporodowa – pojawia się ona u kobiet, które niedawno urodziły dziecko. W tym wypadku przyczyny problemu wiążą się zarówno z kwestiami psychicznymi, jak i hormonalnymi.

Depresja to poważne zaburzenie, w którym trzeba pójść do specjalisty i regularnie stosować przepisane przez niego leki. Ważne jest też wsparcie bliskich i przede wszystkim psychoterapia. Bez połączenia tych metod wyleczenie z depresji może okazać się niemożliwe.